|
Δημοσιεύθηκε: Milliyet, 4/9/2009. Καταχωρήθηκε: 25/8/2009. |
|
Τέμενος ο Άγιος Δημήτριος
|
| Η Milliyet σε πρωτοσέλιδη αποκλειστική είδηση με τίτλο «’Άνοιγμα’ τεμένους σε ιστορική εκκλησία» και υπότιτλο «Η ανακαίνιση της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου, 178 ετών, από το Μητροπολιτικό Δήμο Κωνσταντινούπολης, η οποία βρίσκεται στο Ορτάκιοϋ στη Σηλυβρία, προκάλεσε αντιδικίες. Η εκκλησία η οποία εδώ και πάρα πολύ καιρό ήταν υπό μορφή ερειπίων χρησιμοποιούταν ως αποθήκη».
Η εφημερίδα δημοσιεύει φωτογραφία της εκκλησίας και σε μικρό μονόστηλο δίπλα σε αυτή γράφει: «Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου οικοδομήθηκε το 1831 και μετά την ανταλλαγή του 1924 για ένα χρονικό διάστημα χρησιμοποιήθηκε ως τέμενος. Όταν οι κάτοικοι του χωριού οικοδόμησαν το δικό τους τέμενος η ιστορική εκκλησία εγκαταλείφθηκε στην τύχη της».
Η εφημερίδα γράφει ότι πριν δύο χρόνια ο τότε δήμαρχος Σηλυβρίας του ΑΚΡ Τουράν έλαβε την υποστήριξη του Δημάρχου Κωνσταντινούπολης Τόπμπας για να μετατρέψει την εκκλησία σε τέμενος. Την ανακαίνιση ανέλαβε η εταιρεία ΙΒΒ. Η Επιτροπή Προστασίας ενέκρινε το σχέδιο ως «ανακαίνιση τεμένους».
Η εν λόγω Επιτροπή από την άποψη της προστασίας πριν δυόμισι μήνες στην ιστορική εκκλησία, α’ βαθμού, η οποία φέρει χαρακτηριστικά της Αγίας Σοφίας και των τεμενών Σελιμιγιέ και Σουλεμανιγιέ, ενέκρινε την οικοδόμηση ενός μιναρέ «ο οποίος να συνάδει με τη νέα χρήση».
Ο Εκιντζί, πρώην Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Αρχιτεκτόνων, ζήτησε την ακύρωση της παρεχόμενης αδείας με το αιτιολογικό ότι δεν «συνάδει με το ήθος και την επιστήμη». Ο Εκιντζί είπε ότι για την ακύρωση της αδείας απαιτείται απόφαση τόσο του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, όσο και του υπουργικού Συμβουλίου.
Το δημοσίευμα συνεχίζεται στις εσωτερικές σελίδες με τον τίτλο «Ο Δήμος από την έννοια ‘’άνοιγμα’’ κατάλαβε το άνοιγμα τεμένους!» και γράφει ότι ενώ ο Π/Θ Ερντογάν μαζί με το Δήμαρχο του Μητροπολιτικού Δήμου Κωνσταντινούπολης Τόπμπας συζητούσε την περασμένη εβδομάδα το θέμα του «δημοκρατικού ανοίγματος» με τους θρησκευτικούς ηγέτες της μειονότητας, στο Ορτάκιοϋ της Σηλυβρίας η ιστορική εκκλησία μετατρεπόταν σε τέμενος.
Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου οικοδομήθηκε το 1831 και στο χωριό Ορτάκιοϋ δεν υπήρχε τέμενος επειδή δεν ζούσε κανένας Μουσουλμάνος. Με την ανταλλαγή του 1924, το οποίο εκκενώθηκε από τους Ρωμιούς, στο χωριό εγκαταστάθηκαν οι Τούρκοι από την περιοχή της Ρούμελης. Οι κάτοικοι του χωριού για ένα διάστημα χρησιμοποίησαν την εν λόγω εκκλησία ως τέμενος, διαφυλάττοντας παράλληλα τα σύμβολα που υπήρχαν στην είσοδό της. Στο οικοδόμημα αργότερα προστέθηκε ένας ξύλινος μιναρές. Στη συνέχεια οι κάτοικοι οικοδόμησαν το δικό τους τέμενος και εγκατέλειψαν την εκκλησία και ο ξύλινος μιναρές με τα χρόνια είχε ως αποτέλεσμα να καταρρεύσει. Η εκκλησία επί μακρό χρονικό διάστημα χρησιμοποιήθηκε ως στάβλος και αποθήκη.
Στην είσοδο της εκκλησίας υπάρχει ένας μεγάλος Σταυρός και ανάγλυφα τα οποία απεικονίζουν Αγίους. Στο Κτηματολόγιο της Σηλυβρίας είναι καταγεγραμμένη στο όνομα του Δήμου Σηλυβρίας με την υποσημείωση «Εκκλησία σε κατάσταση ερειπίων». Η εκκλησία βάσει του Νόμου περί Προστασίας θεωρείται ως ιστορικό έργο α΄ βαθμού. Σύμφωνα με το Νόμο όλα τα ιστορικά έργα τα οποία οικοδομήθηκαν πριν τον 19ο αιώνα θεωρούνται ως ιστορικά έργα α΄ βαθμού.
Σε άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας με τίτλο «Πατριαρχείο: Εκεί υπάρχουν δύο εκκλησίες» γράφει ότι ο εκπρόσωπος Τύπου του Ρωμαίικου Πατριαρχείου πατήρ Δοσίθεος Αναγνωστόπουλος ανέφερε ότι την εποχή εκείνη στο χωριό Ορτάκιοϋ της Σηλυβρίας ζούσε μια ορθόδοξη κοινότητα με 280 κατοικίες.
Ο ίδιος χαρακτηριστικά ανέφερε: «Στα κατάστιχα έχει καταγραφεί ότι η κοινότητα αυτή διέθετε δύο εκκλησίες. Το όνομα της εκκλησίας σίγουρα υπάρχει στις καταγραφές. Όμως, εμείς θα πρέπει να βρούμε τις καταγραφές αυτές. Δυστυχώς κατά την περίοδο της ανταλλαγής πολλά κατάστιχα εξαφανίστηκαν».
Ο Δοσίθεος, αφού ανέφερε ότι στην Τουρκία δεν είναι δυνατή η μετατροπή ενός τεμένους σε εκκλησία, είπε: «Έτσι έχει η κατάσταση ακόμη από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εγώ, όμως, δεν γνωρίζω εάν υπάρχει κάποιος οθωμανικός Νόμος ή Νόμος της Τουρκικής Δημοκρατίας κατά της μετατροπής μιας εκκλησίας σε τέμενος. Δηλαδή, είναι θέμα επιλογής. Εάν το ζητήσει το δημοτικό συμβούλιο μπορεί να το κάνει. Όμως, στη Συνθήκη της Λωζάννης υπάρχουν αναφορές ότι οι εκκλησίες δεν μπορούν να μετατραπούν σε τεμένη. Η μετατροπή των εκκλησιών σε τεμένη, όπως έγινε στα νησιά [κατά πάσα πιθανότητα εννοεί τα Πριγκηπόνησα], στην Ίμβρο και στην Τένεδο, αντίκεινται στους όρους της Συνθήκης».
|
|